طرز تهیه رنگ موی گیاهی-مشکی 

 معمولاً تغییر رنگ مو بیشتر در جهت تنوع بخشیدن به زندگی روزمره امروزی کاربرد داشته و برای زیبایی بخشیدن به موها در میهمانی ها ، مجالس عروسی و میان بانوان علاقمندان بسیاری دارد. در گذشته پدر بزرگ و مادربزرگ ها تا موی سفیدی نمی دیدند موهای خود را رنگ نمی کردند، با توجه به تنوع رنگ موهای شیمیایی، عوارضی را هم به دنبال دارند که در مورد رنگ موهای گیاهی این موضوع صادق نیست. در مقایسه رنگ موهای شیمیایی ورنگ موی گیاهی باید به این نکته اشاره کرد که رنگ موی گیاهی نه تنها اثرات سوء و عوارض به همراه ندارند بلکه به دلیل وجود برخی گیاهان دارویی در ترکیبات آنها باعث استحکام بخشیدن به موها نیز می شود.

 مواد لازم :

 حنا 4 قاشق غذاخوری

وسمه 4 قاشق غذاخوری

آب جوش نصف لیوان

 روش مصرف:

 ابتدا از تمیز بودن سر اطمینان حاصل کنید سپس حنا را با آب جوش مخلوط کرده و یک ساعت بعد بر روی تمام سر ماساژ دهید در همین زمان وسمه را هم خیس کرده تا پس از شستشوی حنا مورد استفاده قرار گیرد، دو ساعت بعد سر را با آب ولرم بشویید و پس از خشک کردن سر وسمه را بر روی تمام سر ماساژ دهید و مانند مرحله اول دو ساعت بعد از استفاده  وسمه سر را با آب ولرم شستشو کنید.

نکته ی مهم : در رنگ کردن مو به این نکته توجه داشته باشید که استفاده از هر نوع رنگ مو حتی گیاهی باعث سفیدی بیشتر موها می شود.

منبع :http://hakimtehrani.com/

طرز تهیه رنگ موی گیاهی-قهوه ای روشن 

 معمولاً تغییر رنگ مو بیشتر در جهت تنوع بخشیدن به زندگی روزمره امروزی کاربرد داشته و برای زیبایی بخشیدن به موها در میهمانی ها ، مجالس عروسی و میان بانوان علاقمندان بسیاری دارد. در گذشته پدر بزرگ و مادربزرگ ها تا موی سفیدی نمی دیدند موهای خود را رنگ نمی کردند، با توجه به تنوع رنگ موهای شیمیایی، عوارضی را هم به دنبال دارند که در مورد رنگ موهای گیاهی این موضوع صادق نیست. در مقایسه رنگ موهای شیمیایی ورنگ موی گیاهی باید به این نکته اشاره کرد که رنگ موی گیاهی نه تنها اثرات سوء و عوارض به همراه ندارند بلکه به دلیل وجود برخی گیاهان دارویی در ترکیبات آنها باعث استحکام بخشیدن به موها نیز می شود.

طرز تهیه رنگ موی گیاهی-قهوه ای تیره

معمولاً تغییر رنگ مو بیشتر در جهت تنوع بخشیدن به زندگی روزمره امروزی کاربرد داشته و برای زیبایی بخشیدن به موها در میهمانی ها ، مجالس عروسی و میان بانوان علاقمندان بسیاری دارد. در گذشته پدر بزرگ و مادربزرگ ها تا موی سفیدی نمی دیدند موهای خود را رنگ نمی کردند، با توجه به تنوع رنگ موهای شیمیایی، عوارضی را هم به دنبال دارند که در مورد رنگ موهای گیاهی این موضوع صادق نیست. در مقایسه رنگ موهای شیمیایی ورنگ موی گیاهی باید به این نکته اشاره کرد که رنگ موی گیاهی نه تنها اثرات سوء و عوارض به همراه ندارند بلکه به دلیل وجود برخی گیاهان دارویی در ترکیبات آنها باعث استحکام بخشیدن به موها نیز می شود.

مواد لازم

• حنا 1 قاشق غذاخوری
• قهوه 3 قاشق غذاخوری
• ریوند چینی 3 قاشق غذاخوری
• آب 1 لیوان

روش مصرف

ابتدا قهوه و ریوند چینی را پس از آسیاب و مخلوط کردن به همراه یک لیوان آبجوش به مدت یک ساعت دم کرده سپس جنا را اضافه کرده و کمی هم بزنید و به مدت 1 تا 2 ساعت بماند سپس از تمیزی سر اطمینان حاصل کرده و مواد را بر روی تمام سر ماساژ دهید و پس از گذشت 1 ساعت سر را با آب ولرم شستشو کنید.

نکات مهم

• رنگ موهای گیاهی معمولاً پوشش بهتری در موهای سفید ایجاد می کنند عدم استفاده از رنگ های شیمیایی نیز تاثیر بسزایی دارد.
• در رنگ کردن مو به این نکته توجه داشته باشید که استفاده از هر نوع رنگ مو حتی گیاهی باعث سفیدی بیشتر موها می شود پس در صورت نیاز سر را رنگ کنید.  

   منبع : http://hakimtehrani.com/

ریلکس تراپی ( راه های رسیدن به آرامش از نگاه قران - 

قرآن كریم كه بزرگترین معجزه پیامبراكرم(ص) است و تمام آنچه را كه بشر برای هدایت نیاز داشته ودر آن آمده است، كاملترین نسخه برای آرامش روح است. از این رو برآنیم تا با نگاهی اجمالی دیدگاه قرآن را در مورد آرامش روحی وروانی و راههای رسیدن به آن را مورد بررسی قرار دهیم.

دستیابی به آرامش واقعی یكی از خواسته های همیشگی بشر بوده است و دراین راستا انسان در طول تاریخ تلاشها و رنج های بسیاری را به جان دل پذیرفته است.

بی شك بخش وسیعی از تلاشهای علمی بشر و كشف رازهای ناگشوده جهان طبیعت به منظور دسترسی به امكاناتی بوده است كه آرامش و آسایش را برای انسان به ارمغان آورد ازسوی دیگر مطالعات آكادمیك و تحقیقات روانشناسی پیرامون آرامش و اضطراب و عوامل و موانع هریك بخش قابل توجهی از پژوهش های علوم انسانی را به خود اختصاص داده است.

درسالهای اخیر كوشش های زیادی در زمینه روان درمانی افرادی كه دچار بیماری های روانی و اضطراب های شخصیتی و عدم تعادل آن هستند، انجام شده است و در این زمینه روش های مختلفی برای روان درمانی پدید آمده است كه هیچ كدام موفقیت مورد انتظار را در ازمیان بردن یا پیشگیری ازبیماری های روانی كسب نكرده است.

برخی از تحقیقات نشان می دهد كه میانگین درمان از 70 درصد تجاوز نمی كند. وانگهی حال عده ای از بیماران پس از روان درمانی گاه بدتر هم شده و یا بیماری پس ازمدتی بازگشته است. از این رو روانشناسان به دنبال یافتن علت این امر برآمدند و ازطریق آمارگیری به این نتیجه رسیدند كه مهمتریم عامل در درمان بیماریهای روانی "دین " است و درصد بهبودی بیمارانی كه معتقد به دین هستند بسیار بیشتر از دیگران است.

لذا آنان بر این باورند كه "ایمان بدون شك موثرترین درمان بیماری های روانی بویژه اضطراب و افسردگی است. " ویلیام جیمز" فیلسوف و روان شناس آمریكایی می گوید: "ایمان نیرویی است كه باید برای كمك به انسان در زندگی وجود داشته باشد. فقدان ایمان زنگ خطری است كه ناتوانی انسان را در برابر سختی های زندگی اعلام می دارد. ". كارل یانگ روان كاو می گوید: "درطول سی سال گذشته افراد زیادی از ملیت های مختلف جهان متمدن با من مشورت كردند و من صدها تن از بیماران را معالجه و درمان كرده ام اما از میان بیمارانی كه در نیمه دوم عمر خود به سرمی برند (یعنی از سی و پنج سالگی به بعد) حتی یك بیمار را نیز ندیدم كه اساساً مشكلش نیاز به گرایش دینی در زندگی نباشد.

به جرأت می توانم بگویم كه تك تك آنان به این دلیل قربانی بیماری روانی شده اند كه آن چیزی را كه ادیان موجود در هر زمان به پیروان خود می دهند نداشتند و تك تك آنان فقط وقتی به دین و دیدگاههای دینی بازگشته بودند به طور كامل درمان شدند. " بنابراین حتی جوامع غربی هم متوجه شده اند كه برای درمان بیماری های روحی باید به دین پناه برد و چون دین اسلام خاتم ادیان و اكمل ادیان است پس منشأ اصلی آرامش را باید در آن جست.

قرآن كریم كه بزرگترین معجزه پیامبراكرم(ص) است و تمام آنچه را كه بشر برای هدایت نیاز داشته ودر آن آمده است، كاملترین نسخه برای آرامش روح است. از این رو برآنیم تا با نگاهی اجمالی دیدگاه قرآن را در مورد آرامش روحی وروانی و راههای رسیدن به آن را مورد بررسی قرار دهیم. راههای رسیدن به آرامش روانی ازنگاه قرآن

1- ایمان: ایمان عبارت است از باور وتصدیق قلب به خدا ورسولش،آنچنان باور وتصدیقی كه هیچگونه شك و تردیدی بر آن وارد نشود. تصدیق مطمئن وثابت ویقینی كه دچار لرزش وپریشانی نشود وخیالات ووسوسه ها در آن تأثیر نگذارد و قلب واحساس در رابطه با آن گرفتار تردید نباشد. در قرآن در سوره مباركه فتح می خوانیم: "هوالذی انزل السكینه فی قلوب المۆمنین لیزدادوا ایماناً مع ایمانهم... " "اوكسی است كه آرامش را در دلهای مۆمنان نازل كرد تا ایمانی به ایمان شان بیافزایند... ". اولین برداشتی كه صورت می گیرد این است كه بدون ایمان، آرامش روحی وروانی وجود ندارد. یا حداقل اینگونه می توان گفت كه یكی از عوامل ایجاد آرامش دارابودن ایمان به خدا می باشد. یقیناً داشتن آرامش در زندگی نخستین چشمه خوشبختی است وكسی كه از این نعمت محروم باشد از نعمت خوشبختی نیز محروم است وهیچگاه طعم خوشبختی را نخواهد چشید. انسان بی ایمان در دنیا با اندیشه وافكار موهوم وبا نگرانی های فراوان دست به گریبان است. ولذا دائما در درون خود دچار پیكاری بزرگ است وهمیشه هم در انتخاب مسیر زندگی ودر تصمیم گیریهایش دچار سر در گمی است. ولی بر خلاف آن انسان با ایمان از همة اینها آسوده است وهمة افكار واهداف واندیشه هارا تحت لوای یك هدف گرد آورده است وفقط به خاطر آن تلاش می كندوبه سوی آن می شتابد وآن عبارتست از خشنودی خدای متعال. دیگر كاری به این ندارد كه مردم از او خشنود باشند یا بر او خشم گیرند. ولذا هیچ وقت سردر گم نیست وهمیشه در یك آرامش روحی به سر می برد.

2- ذكر: معنای جامع ذكر همان یادآوری به قلب و زبان است كه گاهی در برابر غفلت وگاهی در برابر نسیان به كار می رود. غفلت به معنی توجّه نداشتن به علم ونسیان به معنای زایل شدن معنی از ذهن است. بعد از روشن شدن معنای ذكر خوب است به رابطه این واژه با عوامل آرامش بپردازیم. قرآن یكی از عوامل آرامش را ''ذكر''(یاد خدا)معرفی كرده است. چنانچه می فرماید: "الّذین آمنوا وتطمئنّ قلوبهم بذكر الله الا بذكر الله تطمئنّ القلوب " "آنها (كسانی كه به خدا برمی گردند)كسانی هستند كه ایمان آورده اند، ودلهایشان به یاد خدا مطمئن (وآرام) است،آگاه باشید،تنها با یاد خدا دلها آرامش می یابد " بركات یاد خدا: 1- یادنعمتهای خدا عامل شكر است. 2- یادقدرت او سبب توكّل بر اوست.

3- یاد الطاف او مایة محبّت است.

4- یاد قهر و خشم او عامل خوف (ترس)از اوست.

5- یاد عظمت وبزرگی او سبب خشیّت در مقابل اوست.

6- یاد علم اوبه پنهان و آشكار مایة حیا و پاكدامنی ماست.

7- یاد عفو وكرم او مایة امید وتوبه است.

8- یاد عدل او عامل تقوی وپرهیزگاری است. درمعراج السعاده درباره ذكر حقیقی آمده است كه: "ذكر حقیقی عبارتست از یاد نمودن خدا در دل وچون زبان هم به موافقت دل حركت كند نور علی نور است واما مجرد ذكر زبان اگر چه هر گاه به قصد قربت وثواب باشد فایده بسیار برآن مترتب است اما اثر انس ومحبّت ویاد خدا در دل حاصل نمی شود. " پس ذكرحقیقی ذكری است كه در دل به یاد خدا بودن را همراهی كردن واگرفقط بازبان خدا را یاد كنیم ولی دردل از یاداو غافل باشیم، این نوع ذكر، ذكر حقیقی وتأثیر گذار به حساب نمی آید ولذا قطعا ذكری كه لقلقه زبان باشد اثر آرامش بخشی هم نخواهد داشت.

به هر حال قرآن یكی از عوامل آرامش را ذكر معرفی می كند. وآن ذكری می تواند عامل آرامش باشد، كه ذكر حقیقی (ذكر قلبی)باشد. ذكر قلبی است كه روح همة عبادتهای عملیّة می باشد. پس اگر انسان در اكثر اوقات به دل متوجّه خدای متعال باشد وبه زبان بر اذكاری كه از طریق شرع رسیده، مداومت كند انس به حق پیدا می كند و كسی كه با خداوند انس گرفته باشد به آرامش واقعی رسیده است.

چرا كه خداوند بهترین وامنیّت بخش ترین موجود می باشد. وكسی نیست كه بتواند مقابله با قدرت الهی را داشته باشد. پس به حق باید گفت كه كسی به ّرامش واقعی خواهد رسیدكه با خدا مأنوس باشد. بهترین راه انس به خدا،یاد اوست. وبهترین نوع یاد خداوند هم (نماز)است. چرا كه فرمود: ''اقم الصلوه لذكری'' (نماز را برای یاد من به پا دار) 3- توكّل: قرآن یكی دیگر از عوامل آرامش را "توكّل " و واگذاری همة امور به خدا معرفی می كند.

به عنوان نمونه در سوره مباركه طلاق می خوانیم "و یرزقه من حیث لایحتسب و من یتوكل علی الله فهو حسبه انّ الله بالغ امره قد جعل الله لكل شی ء قدرا " و او را از جایی كه گمان ندارد روزی می دهد، و هر كس بر خدا توكّل كند كفایت امرش را می كند، خدا فرمان خود را به انجام می رساند و خدا بر هر چیزی اندازه ای قرار داده است. كسانی كه در زندگی احساس فقر و ناداری می كنند و یا دچار ناراحتی‌ها و نگرانی های دیگری شده اند، برای رفع همة این مشكلات بهتر است به قدرتی كه فوق قدرتهاست و فنا‌ناپذیر است اعتماد كنند. و خود را به او بسپارند. منظور از توكّل بر خدا این است كه انسان تلاشگر كار خود را به خدا واگذارد و حلّ مشكلات خویش را از او بخواهد.

كسی كه دارای روح توكّل است هرگز یأس و نا امیدی را به خود راه نمی دهد و در مقابل مشكلات احساس ضعف و زبونی نمی كند. و در برابر حوادث سخت مقاوم است. و همین حالت موجب می شود كه او در درون خود احساس امنیّت و آرامش كند و لذا قدرت او برای رفع مشكلات چند برابر می شود و به راحتی سختیها ومشكلات را تحمّل می كند. در حدیث معراج می خوانیم كه وقتی پیامبر (ص)در پیشگاه خداوند سۆال كرد كه: ''ایّ العمال افضل'' فرمود: " لیس شی ء عندی افضل من التوكل علیّ والرضا بما قسمت " یعنی: چیزی نزد من از توكل بر من وراضی بودن به تقسیم من، با فضیلت تر نیست به هر حال این نتیجه گیری قطعی است كه كسی میتواندآرامش را در زندگی خود داشته باشد كه قدرتی كه همة قدرتها به قدرت او ختم می شود را پشتیبان خود بداند.

واگر وكالت همة امور زندگی اش را به او بسپارد یقینا احساس آرامش به او دست خواهد داد و نگران نتیجه و عاقبت كار نیست چرا كه عاقبت همة امور به دست خداست

گرچه از «آرامش روح» به عنوان «گم شده» انسان معاصر یاد می شود، اما چنان نیست که این گوهر نایاب، دست نیافتنی باشد، به دلیل انسان های بی شماری که از آن برخوردارند و زندگی های «بی اضطراب» و روح های «آرام» دارند.

همان گونه که «امنیّت اجتماعی» اگر نباشد، انجام دادن هر نوع خدمات اقتصادی و رفاهی و آموزشی و... دچار اختلال می شود، وقتی هم که «آرامش روح» نباشد، نه فکر کار می کند، نه زمینه یادگیری فراهم می شود، نه دلبستگی به زندگی پدید می آید و نه خلاّقیت های ذهنی و فعالیت های علمی صورت می پذیرد؛ چون نگرانی، قدرت تصمیم را نیز مختل می سازد. پس باید در پی علاج این غدّه روحی بود، تا لذّت زندگی را چشید. بی شک، آشفتگی فکری، به اضطراب روح می انجامد ؛ هراس از دشمن و مهاجم، زندگی را دستخوش تلاطم و ناآرامی می سازد ؛ بی پشتوانه بودن، احساسِ به پایان رسیدن وجود و به آخر خط رسیدن عمر را فراهم می آورد و این نگرانی نیز، به نوعی «اضطراب آور» است؛ چرا که فرصت ها در گذرند و روزها، هفته ها، ماه ها و سال ها، شتابان سپری می شوند. روزی به استقبال آنها می رویم، روزی هم با آنها «وداع» می کنیم.

و اگر دستمان به جایی بند نباشد و به آینده روشنی، چشم ندوخته باشیم، زندگی، دچار ناامنی می شود و روح، گرفتار پریشانی و دل، دستخوش آشوب! امیرمؤمنان(ع) می فرماید: «هیچ نعمتی گواراتر از امنیّت نیست».

(1) اما چگونه می توان به آن رسید؟ بعضی در فراز و نشیب زندگی و تلاطم امواج حوادث، همچون تکّه چوبی دستخوش امواج اند؛ بعضی هم مانند کوهی عظیم، ایستاده در کنار خیزاب های بلند و سنگین دریاها. و چگونه می توان با داشتن یک «تکیه گاه»، از اطمینان خاطر و آرامش روح و سکون نفس، برخوردار بود و از فشارهای روحی و ناامنی فکری و امواج تشویق خاطر رها شد؟ چراغ راه تو، جز سوز اشک و آهی نیست، تو را که مانده چنین بی پناه و دلگیری بجز خدای جهان، هیچ تکیه گاهی نیست، به پیش پای تو، ای اشتیاق سبز و جوان! بجز نیایش و راز و نیاز، راهی نیست.

(2) آنچه می تواند درمانی بر بی سر و سامانی روح و اضطراب روان باشد، از جمله از این قرار است: 1 . یقین در باور کسی که دچار تردید و شک است در باورهای دینی خود به مرحله «یقین» نرسیده است، دچار اضطراب می شود و نگران پیامدهای زندگی و عواقب کارهاست. ایمان، امنیّت و آرامش می آورد و اگر قرآن کریم هم فرموده است که: «دل، آرام گیرد ز یاد خدای»،

(3) اشاره به نقش ایمان و اعتقاد به خدا و یاد آن محبوب و معبود، در ایجاد آرامش روحی است. خداباوران، خود را در پیوند و ارتباط با مبدأ هستی و سرپرست همه عالمیان می بینند و از این رهگذر، قطره وجود خویش را متّصل به دریا می کنند و عظمت روحی در سایه «ایمان»، آشفتگی های روان را می زداید و امیدواری به لطف و رحمت خدا، ریشه نگرانی را می خشکاند. قطره، دریاست اگر با دریاست... پس اگر خوره شک بر باورها رخنه کرد، در اولین فرصت باید آفت زدایی کرد، تا بنیان معتقدات آسیب نبیند و اضطراب روحی نیاورد. و... البته که این گونه نگرانی که عمل آفرین و اصلاحگر است، مفید و سازنده است و با نگرانی های بی اساس و توهّمی و خیالی فرق دارد. 2 . نیایش در زندگی موجودی «بی نهایت کوچک»، وقتی در برابر آفریدگارش که «بی نهایت بزرگ» است قرار می گیرد و خود را حتی کمتر از قطره ای در برابر اقیانوس و ذرّه ای در مقایسه با کهکشان ها می یابد، احساس کوچکی در برابر آن عظمت، او را به کرنش و نیایش وا می دارد و همه عظمت در همین احساس نیازمندی است. آنچه این «هیچ» را به آن «همه» پیوند می دهد، «دعا»ست. بی جهت نیست که موسای کلیم، برای به انجام رساندن رسالت عظیمش، دعا می کند و از خداوند «شرح صدر (گشودگی سینه)» می طلبد،

(4) و در متون حدیثی، آن همه به نیایش توصیه شده و متون دعایی، لبریز از حکمت ها و هدایت هایی است که جان را اعتلا می بخشد و روح را آرام می سازد. کتاب «نیایش» از آلکسیس کارْل، سراسر توجّه دادن به این وادیِ متروک و فراموش شده و بیان آثار دعا و نیایش است. حرف های زیبایی دارد؛ یکی هم این که: «نیایش، انسان ها را آن چنان رشد می دهد که جامه ای که وراثت و محیط به قامتشان دوخته است، برای شان کوتاه گردد. ملاقات پروردگار، آنها را از صلح و آرامش درون، لبریز می سازد، به طوری که شعشعه پرتو این صلح، از چهره شان نمودار است و آن را هرجا که روند، با خود می برند».

(5) کم نیستند کسانی که دلهره، نگرانی، ترس، اضطراب و تشویش خاطرِ خود را در مواقع خوف و خطر و سختی ها و بحران ها، با «داروی دعا» درمان می کنند. 3 . پرهیز از خطا و گناه اضطراب ها گاهی ریشه در عدول از راه فطرت و دین و قانون و خرد دارند ؛ یعنی ارتکابِ: جُرم، گناه و خطا. اینها فشار روحی می آورند؛ تازیانه عذاب وجدان و «نفس لوّامه»، آرامش و آسایش را می گیرد؛ بیم از دستگیری و کیفر و عذاب، اضطراب می آورد؛ ترس از رسوایی و بی آبرویی، همواره استرس آور (تنش زا) و نگران کننده است. امّا... «آن را که حساب، پاک است، از محاسبه چه باک است؟». راه درمان آن اضطراب، حرکت در بستر طاعت و اطاعت و دوری از حریم شکنی و گستاخی بر خدا و شرع و قانون است. وگرنه، یک مجرم و گنهکار، اگر هم از کیفر بگریزد، عذاب وجدان، آرامش را از او می گیرد. 4 . حفظ گوهر امید یأس، شکننده ترین سنگ برای «جام زندگی» است و تباه کننده ترین عامل برای حیات روحی است. به تعبیر امام علی(ع): «یأس، انسان ناامید را از پا در می آورد».

(6) ایشان، در سخنی دیگر، نومیدی را بزرگ ترین بلا می شمارد.

(7) کسی که دچار نومیدی می شود، از هستی ساقط می شود، انگیزه زندگی را از دست می دهد، نشاط و شادابیِ او رو به افول می رود و اضطراب و ناآرامی، بر روحش سایه می افکند؛ امّا امید، انگیزه آفرین است. حضرت رسول(ص) در حدیثی فرموده است: «امید، مایه رحمت برای امّت من است. اگر امید نباشد، نه مادری فرزندش را شیر می دهد، نه کشاورز و باغبانی، نهالی می کارد».

(8) و امیر مؤمنان(ع) فرموده است: «آرزو، رفیقی همدم است».

(9) پس نباید این گوهر را از کف داد، که گم کردن آن، اضطراب آور و نگران کننده است. ناامیدی، روزنه های گشایش را به روی انسان و افق آینده او می بندد. باید با «امید»، این پنجره بسته را گشود. 5 . باور به درستیِ راه برخی عمری در راهی پیش می روند و کارهایی می کنند، امّا همچنان در ژرفای جانشان تردید وجود دارد که آیا افکارشان صحیح و راه و روششان درست است؟ آیا مبنا و مرامی که دارند، حق است و آنان را به «مقصد» می رساند؟ این حالت، آشفتگی روحی می آورد. بصیرت در دین و باورداشتن به درستی راه، روح را آرامش می دهد و از دغدغه و نگرانی ها می رهاند. وقتی به درستی افکار و راهتان باور دارید، بگذارید دیگران هرچه می خواهند بگویند، هو کنند، مسخره کنند، شما را ساده یا گمراه بشمارند. شما که خودتان می دانید چه گوهری در اختیار دارید ؛ پس از حرف و حدیث دیگران چه باک؟ نگران قضاوت دیگران نباشید. مردی به امام حسین(ع) گفت: بیا بنشین تا با هم درباره دین، بحث و مناظره کنیم. حضرت فرمود: «فلانی! من بر دین خویش بصیرت دارم و بر حق بودنم برای من، کاملاً روشن است. تو اگر به دین خود، جاهل و ناآگاهی، برو و آن را بجوی...».

(10) حضرت امیر(ع) نیز درباره راه و روش خود و حقانیت خویش در مصاف با باطل، می فرماید: «من، بصیرت و آگاهی کامل و یقینی دارم که دشمنانم در مسیر گمراهی اند و من، بر حق و در راه هدایتم».(11)

6 . کوشش برای ادای تکلیف برای یک فرزانه متعّهد، مهم ترین دغدغه باید این باشد که به «وظیفه»، عمل کرده است، یا نه؟ اگر کوتاهی و ترک وظیفه داشته، باید نگران باشد و اگر به تکلیف خود در حدّ توان عمل کرده است، جای نگرانی و آشفتگی خاطر و اضطراب درونی نیست. گرچه از داغ لاله می سوزیم ما همان سربلند دیروزیم چون به تکلیف خود عمل کردیم روز فتح و شکست، پیروزیم.

.(12) دست یافتن به آرامش روح، در سایه «وجدان کاری» و انجام دادن دقیق تعهّدات و پای بندی به قول و قرارها و شانه خالی نکردن از بار تکلیف و مسئولیت است. اگر در انجام دادن وظیفه خود، قصوری نداشته اید، چه جای نگرانی؟

7 . توکّل در رخدادها، بخشی از امور و وظایف بر دوش ماست، و برخی دیگر را باید به مشیّت خدا و تدبیر او واگذار کرد. مهمّ آن است که ما در حدّ توان، کوتاهی نکنیم. بقیّه کار را به خدا بسپاریم. البته «اعتماد به نفس» نیز در رسیدن به ثبات شخصیت و آرامش روح و نجات از آشفتگی و اضطراب، مؤثّر است. همه آنان که در زندگی به «توفیق»هایی رسیده اند، با روحیّه توکل و اعتماد به نفس و امید به یاری و امداد خدا گام برداشته اند و سایه نشین زحمات خویش شده، از بوستان همّت و اراده خود، گل چیده و ثمر برگرفته اند. * * * باری... «اضطراب» را رخنه ای در دیواره عمر و جام زندگی بدانیم و با تکیه بر ایمان، نیایش، توکّل، یقین، عمل به تکلیف، حفظ گوهر امید، دست یافتن به بصیرت دینی و شناخت عمیق، به «آرامش» برسیم و «نگرانی موهوم» را به خانه دل، راه ندهیم. چرا جدا ز خدایی، ز خویش بیگانه؟ چرا فرار، چرا بی قرار و ناآرام؟ بیا سحرگاهان، خزانِ خسته دلی را، به عطر یاد و شمیم دعا، چو گلشن کن . بیا به زمزمه یاد یار، در دل شب ها درون تیره خود را چو روز، روشن کن.

برای دانلود فایل در اندازه واقعی با آدرس زیر مراجعه کنید : 

آدرس زیر را در مرورگر خود یا نرم افزار مدیریت دانلود کپی کنید...

حجم فایل :   1.10M

http://90upload.ir/uploads/hosein/%D9%86%D8%B1%D9%85%D8%B4-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%AE%D8%B5%D8%B5%DB%8C-%D8%AA%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D8%B4%D8%B4%DB%8C_482ec.jpg